AKINCI944 (MEHMET AKINCI)

  29 Ağustos 1961 Salı, Mersin… Yüklenme senedi için dün Mersin’e geldim. Ninem çok seviniyor beni görünce. Kucaklaşıyoruz. Ellerinden öpüyorum. Kerim dayımla Ayşe Yengem işte, Yusuf dayımla Kerime yengem evdelerdi.  Her zaman olduğu gibi Yusuf dayım coşku ile karşıladı beni. Kardeşim ve benimle gurur duyduğunu hissediyordum. Okumakta olduğumuz için ikimize de ayrı bir özen gösteriyordu. Ailede ilk okullu olan çocuklardık çünkü. Hoşbeşten sonra ‘’anlat bakalım yeğenim. Yaz tatilinde okuldaydın, neler yaptın?’’... İstanbul’da üç yıl okuma fırsatı yakaladığımı anlatıyorum. Üç yıl İstanbul’da okuyacak olmam Yusuf dayımı heyecanlandırmıştı. Gözlerinin içi gülüyordu. Yüklenme senedini istediklerini söyledim. Çözeriz yeğenim dedi.  Öyle de oldu. Bugün de kefilim oldu, noterde yüklenme senedi düzenlendi. Noterden çıktıktan sonra ‘’Hadi yeğenim, sahile inip birer çay içelim.’’ Dedi Yusuf Dayım. Önce sahilde biraz dolaştık sonra da eski günleri yad edercesine, yanında birer sim...

  7 Haziran 1959 Pazar, Mersin... Gözüme  giren güneş ışığı uyanmama yetti de arttı bile. Nerede olduğumun ayırdına varamadığım gibi ışığın nereden geldiğini de anlayamadım. Üstelik yer yatağındaydım. Yer yatağında olduğuma göre İvriz'de değildim. Yataktan kalkmadan gözümü aralayarak bulunduğum yeri anlamaya çalıştım. Mersin Göçmen barakalarındaydım. Işık baraka duvarlarının aralıklarından girmişti gözüme. Yanımda ve barakada başka kimse olmadığına göre babam iş bulmaya gitmiş olmalıydı. Dün akşam üzeri gelmiştim kara trenle Mersin'e. Yatakta tembellik ederek zamanda geriye, 6 Temmuz 1957'ye gittim. Ardarda iki yıl okuma ayrıcalığına sahip olduğumuz Mersin Kuvayi Milliye İlkokulu'nda 4. sınıftan 5. sınıfa geçmiştim. Başarılı bir öğrenciydim, sınıf birincisi olmuştum. Başta İsmail Tunalı olmak üzere, barakalarda geniş bir arkadaş çevremiz oluşmuştu. Birlikte simit sattığımız, sahilde dolaştığımız, birlikte yüzmeyi öğrendiğimiz, Mersin yazlık sinemalarında coşarak ku...