SÖZLÜ SINAVLAR İÇİN İVRİZ ÖĞRETMEN OKULU'NDA
.jpg)
16 Eylül 1958 Salı, İvriz… Sabahın erken saatlerinde Niğde Hüyük İstasyonundan babamla bindiğimiz tren, Ulukışla üzerinden, saat 14,30’da Konya Ereğli’sine ulaştı. İstasyon görevlilerine, İvriz Öğretmen Okulu’na nasıl ulaşırız sorumuza yanıt olarak, servis arabasının belirli saatler dışında ulaşamayacağımız söylendi. Yaklaşık 10 km uzaklıktaki İvriz yerleşkesine kadar yürümeye karar verdik babamla. Yolu kısaltmanın çaresi sohbetten geçiyordu. Dinimizi kurtarmak için Bulgaristan’dan her şeyimizi bırakarak beş arasız geldiğimiz Türkiye’de ilk kez büyük bir coşku içinde göç serüvenimizi destansı bir biçimde bir kez daha anlattı. Bu destansı anlatısını yüzlerce kez dinlemiştim. Destanların temelinde çekirdek bir olay vardır. Bu olay gerçektir. Zaman içerisinde yaşanmış olan bu gerçek olay milletin, özellikle okuma yazması olmayan bireyleri tarafından; kimi zaman betimlemeler kimi zaman abartmalar kullanılarak yaratılmıştı. Babam da biraz abartarak ve bazen de katarak ...