TURAN EMEKSİZ AĞAÇLAMA SAHASINDA BAYRAM

 

25 Mayıs 1961 Perşembe, Turan Emeksiz Tarsus...

Gün ışımadan kalkarak yıkanıp yunduk, apteslerimizi alıp, Bayram namazı için Kulak Köyüne gittik. Köylülerle hoşbeşten sonra, imamın da yerini almasıyla saf tuttuk.

Namazdan sonra,

-Kıymetli Kardeşlerim! Kurban Bayramı huzurun, esenliğin, kardeşliğin, birlik ve beraberliğin bayramıdır. Her türlü farklılığı bir kenara bırakıp kederde ve sevinçte bir araya gelenlerin, kendini ve Rabbini bilenlerin, tefekkür ve tezekkür edenlerin, gönülden Rabbine teslim olanların bayramıdır. Bu bayram, zihinlerini kötülüklerden arındıranların, gönüllerini manevi kirlerden temizleyenlerin, günahlardan uzak duranların bayramıdır.

Sözleriyle iyi başlamış olan imam, sonrasında kurban konusunda saçmalamıştı.

Dayanamadım, itiraz ettim bazı söylediklerine. İmam dondu kaldı. Ne söyleyeceğini bilemedi, geveledi durdu. Bu arada babam da ''sen ne halt ettin der gibi'' dik dik baktı bana.

Camiden çıktıktan sonra köylülerden bazıları bana hak verirken büyük çoğunluğu sorularımdan pek hoşlanmamıştı.

Bayramlaştıktan sonra eve döndük. Babam İmama sorduğum sorular üzerinde biraz konuştuktan sonra, bundan sonraki bayramlarda bizleri camiye götürmeme kararı aldı. İyi de etti.

Sabah kahvaltısından sonra, birkaç ay önce aldığı kurbanlık koyun usulüne uygun olarak kesildi. Babam çok mutluydu. Bulgaristan'dan ayrıldıktan 10 yıl sonra ilk kez Kurban kesiyordu Akıncı Ailesi.  

Yüce Allah'ın rahmetine yaklaşmak için ibadet niyeti ile kurban kestiğine inanan babam mutluydu.

Öyle sanıyorum ki inanışlarının yerini alacak başka bir şey verilmedikçe, babam ve babam gibilere cenneti dünyada yaratmadıkça, inançlarına saygı duymayı öğrenmiştim.

Kurban etleri yenildikten sonra Mersin’e, nenem ve dayılarımın yanına gitmek için izin istedim. Pazar günü İvriz'e geri dönecektim.

İstanbul Çapa Öğretmen Okulu Müzik Semineri sınavlarına hazırlanmalıydım…