AKINCI944 (MEHMET AKINCI)

  5 Mart 1961 Pazar, İvriz... Sabah kahvaltısından sonra Müzikhaneye geldim. Antoni Vivaldi'nin Dört Mevsim Konçertosu'nun İlkbahar bölümü notalarını, keman olmaksızın, sesli çalıştım. Birkaç kez sesli çalıştıktan bir süre sonra kemanımda yay çekerek notaları çalışmaya başladım. Yaklaşık iki saat yay çektikten sonra piyano başına geçip tuşlara basmaya başladım. Notaları ezberlemeliydim yapacağım tekrarlarla... Öğle yemeği için ara verdim. Yemekten sonra bir süre açık havada dolaştım. Saat 14:00 sularında müzikhaneye geldim. Bir süre sonra Kemal Bey de geldi. -Hadi bakalım Akıncı. Dünden beri neler yaptığını görelim. -Oldukça iyi çalıştım öğretmenim. -Göster bakalım Akıncı. Seni dinliyorum... Kemanımın akordunu kontrol ettikten sonra yay çekmeye başladım. Kemal Bey hiç sesini çıkarmadan dinledi beni. Parçayı bitirip, kemanı indirdiğimde, -Fena değil ama yeterli de değil. Yay çekmede pürüzlerin var. Çıkardığı sesler çok net olmalı. Daha çok çalışman gerekiyor. Dedi....

  27 Kasım 1960 Pazar, İvriz... İstanbul İlköğretmen Okulu Müzik Semineri hazırlık öğrencisi olarak seçildiğim 3 Kasım'dan bu yana her gün ortalama bir birbuçuk saat keman çalıştım. İstediğim saatlerde keman ve piyanoya ulaşabilmek için de, süresiz Müzikhane nöbetçisi oldum. Süresiz nöbetçi olduğum Müzik Evinin girişinde, tam karşısındaki odada keman, mandolin, akordeon gibi bilinen ve akla gelen bütün enstrümanlar, metotlar ve nota sehpaları bulunuyor. Soldaki kapıdan kare biçiminde büyükçe bir salona girince, sol tarafında ilk göze çarpan dönerli nota tahtası ve notaları rahat görelim diye yanındaki piyano.. Akif ile benim gözbebeğimiz olan piyanoyu özel korumaya aldık. Salonun sağ duvarı boyunca küçük bireysel keman ve mandolin çalışma odaları sıralanmış. Yüzü hiç gülmeyen Kemal Çuhalılar'ın idealist ve insancıl yanını zamanla öğrendik. Başarılı öğrencileri “notalarınızı ve kemanlarınızı alın; gidin, çalışın, ben birazdan geleceğim yanınıza” diye gönderdiği küçük odala...