AKINCI944 (MEHMET AKINCI)

  9 Haziran 1961 Cuma, İvriz… Kurban Bayramı vesilesiyle Tarsus Turan Emeksiz Ağaçlama sahasındaki ailemin yanında 12 gün kaldıktan sonra yine İvriz'deyim. 4 Haziran 1961 Pazar günü, anamla babamın hayır dualarını alarak Tarsus’tan ayrılıp, İstanbul Çapa Öğretmen Okulu Müzik semineri hazırlıklarımı sürdürmek için trenle İvriz’e döndüm. Mutlu ayrılmıştım yanlarından. İvriz’e döndüğümün ertesi günü, 5 Haziran Pazartesi, bir sürprizle karşılaştım. Müzik Öğretmenimiz Kemal Çuhalılar yoktu. Kocaeli Hereke’ye Müzik Öğretmeni olarak tayini çıkmıştı. Üzerimde çok emeği vardı, özleyecektim kendisini. Acaba kim gelmişti yerine? Sorusuyla Müzikhaneye, Müzik evine doğru yürüdüm. Müzik evinde uzun boylu, güler yüzlü ve zıpkın gibi yeni mezun yeni bir müzik öğretmeniyle, İmdat Halvaşi ile karşılaştım. Piyanonun başına oturmuş, sanki beni bekliyordu. İmdat Halvaşi kısaca kendini tanıttıktan sonra piyanoya dönerek sağ elinin parmaklarıyla üç tuşa basmış, sora da bana ‘’bastığım tuşl...

  27 Kasım 1960 Pazar, İvriz... İstanbul İlköğretmen Okulu Müzik Semineri hazırlık öğrencisi olarak seçildiğim 3 Kasım'dan bu yana her gün ortalama bir birbuçuk saat keman çalıştım. İstediğim saatlerde keman ve piyanoya ulaşabilmek için de, süresiz Müzikhane nöbetçisi oldum. Süresiz nöbetçi olduğum Müzik Evinin girişinde, tam karşısındaki odada keman, mandolin, akordeon gibi bilinen ve akla gelen bütün enstrümanlar, metotlar ve nota sehpaları bulunuyor. Soldaki kapıdan kare biçiminde büyükçe bir salona girince, sol tarafında ilk göze çarpan dönerli nota tahtası ve notaları rahat görelim diye yanındaki piyano.. Akif ile benim gözbebeğimiz olan piyanoyu özel korumaya aldık. Salonun sağ duvarı boyunca küçük bireysel keman ve mandolin çalışma odaları sıralanmış. Yüzü hiç gülmeyen Kemal Çuhalılar'ın idealist ve insancıl yanını zamanla öğrendik. Başarılı öğrencileri “notalarınızı ve kemanlarınızı alın; gidin, çalışın, ben birazdan geleceğim yanınıza” diye gönderdiği küçük odala...