AYÖO HAZIRLIK LİSESİ 2. DÖNEM

10 Şubat 1964 Pazartesi, Atatürk Lisesi...

Ankara Yüksek Öğrtemen Okulu Hazırlık Lisesi 2. dönem eğitim ve öğretimi bugün bayrak merasiminden sonra resmen başladı.

İlk dersimiz, aynı zamanda okul müdürümüz, Mustafa Sarıcalı'nın astronomi dersiydi. ''Birinci dönem karnesinde zayıfı olanlar parmak kaldırsın'' deyince, benimle birlikte, neredeyse bir düzine arkadaşım parmak kaldırdı.

Bir süre parmak kaldıranlara baktıktan sonra ''birinci dönem ilk derste sizleri uyarmıştım. Her neyse olan olmuş. Neden böyle oldu? Diye üzüleceğinize, sonucu kabul ederseniz sorun ortadan kalkar. Çözüm arayışı devreye girer ki, disiplinli ve çok çalışarak durumunuzu düzeltebilirsiniz.''

Haklıydı...Dövünmenin yararı yoktu. Geçmişimde olduğu gibi, her zaman, en kötü olaylardan en iyi sonuçları çıkarmasını bilen birisi olarak yola koyulmalıydım. Koyuldum da...

İlk günün rehaveti öğretmenlerimizde de vardı. Derslerden çok, karne sonuçları üzerinde konuşuldu. Başarısız olur da liseyi bitiremezsek, geldiğimiz okullara geri gönderilme olasılıkları üzerinde duruldu. Mutlaka başarmamız öğütlendi ve ilk gün tamamlandı.

İkinci akşam etüdündeyiz. İkinci yarıyılın ilk haftası olması nedeniyle ödev veren olmadı. Yine de, birinci etüdte zayıf aldığım cebir geometri derslerimi gözden geçirdim.

Eğitim ve öğretim için kiralanmış olan Maltepe Demirtepe'deki dersliklerin 2. katında, Gazi Mustafa Kemal Bulvarı'nın parlak ışıklarına baktım bir süre. Bulvar ve kaldırımlarında kar yoktu.

Başımı caddeden ayırıp sınıfa yönelttiğimde arkadaşlarımdan bazılarının şubat tatili anılarına gömüldüklerini gördüm. Yaşar Samyeli de Ali Koçyiğit ile sohbeti koyulaştırmıştı.

Anı defterimi açarak şubat tatili izlenimlerimi yazmaya başladım.

*****

Birinci dönem Cebir ve Geometri'den başarısız olunca, önce afalladım sonra da kendimi toparlayarak, şubat tatilinde eksikliklerimi tamalayabilirim diye düşündüm.

Okulda kalırsam dikkatimi dağıtabilecek olay ve davranışlarla karşılaşabilirim diye, ailemin yanına, Tarsus Turan Emeksiz Ağaçlama Sahası'na gitme kararı aldım.

27 Ocak 1964 Pazartesi günü trenle, önce Konya'ya sonra da Ulukışla üzerinden Tarsus'a geçtim. 24 saatlik bir yolculuktan sonra ailemin yanındaydım.

Orman Muhafaza Memuru olarak babama tahsis edilen evin, mutfağının yanı sıra iki odası da vardı. Odalardan birini çalışma alanı haline getirdim.

Her ne kadar, aileme 2 dersten zayıf aldım demediysem de, liseyi bitirebilmem için birinci dönem konularını bir kez daha gözden geçirmem gerektiğini anlattım.

Kaldığım iki haftalık süre içinde babam benden herhangi bir iş ve yardım istemedi. Anam da etrafımda pervane gibi dolanarak, başta çay servisi olmak üzere, her türlü ihtiyacımı karşıladı.

Tarsus'tan, ikinci döneme hazır olarak geldim...

Diye yazmıştım ki etüd bitiş zili çaldı. Yaşar Samyeli de başıma dikilmiş, ''kapat şu defterini artık, yatakhanelere gitme zamanıdır.'' Demeteydi...